Jubileusz szkoły jest okazją do wspomnień, okazją do wyrażenia wdzięczności wszystkim, którzy przyczynili się do jej powstania i rozbudowy. Jubileusz 30–lecia to bardzo ważna chwila dla całej edmontonskiej Polonii, bo to co my tutaj osiągnęliśmy nie udało się żadnemu miastu i żadnej innej szkole w Ameryce Północnej.
Polonia w Edmonton może być dumna z tego, że znajduje się tutaj jedyna na kontynencie północno-amerykańskim Polska Placówka Oświatowa utrzymywana z funduszy publicznych w katolickim systemie edukacyjnym, gdzie nasze dzieci mogą osiągnąć idealną dwujęzyczność i wartości kraju pochodzenia – Polski.
W czasie swojej drugiej pielgrzymki do Ojczyzny w czerwcu 1983 roku Jan Paweł II wypowiedział w Warszawie te słowa “Każde prawdziwe dobro mojej Ojczyzny będę nadal uważał za moje dobro, tak jakbym nadal mieszkał na tej ziemi, a może nawet bardziej jeszcze z racji oddalenia”. W innym miejscu mówiąc do emigrantów Jan Paweł II powiedział “Jesteśmy Polakami i nigdy swojej polskości się nie wypieramy, wręcz przeciwnie, staramy się być orędownikami tej polskości i gorąco strzeżemy prawdziwie polskich tradycji, wiary, czci i honoru”. Myśli wypowiedziane przez Papieża były myślami wielu Polaków, którzy z różnych powodów musieli opuścić swoją Ojczyznę, jednak poza granicami kraju ojczystego zachowali wartości narodowe, o które nasz Wielki Rodak zawsze wyrażał swą troskę i może niejednokrotnie niepokój. Dlatego każde słowo św. Jana Pawła II powinno być traktowane jako skarb i jako wezwanie. Nigdy przedtem nie mieliśmy możliwości usłyszeć jednego potężnego głosu, który mógłby być słyszany przez wszystkich Polaków w Kraju i poza jego granicami.
Pomysł utworzenia kanadyjsko-polskiego programu nauczania w Edmonton był odpowiedzią na wezwanie Papieża-Polaka. Pomysł kształcenia młodzieży polonijnej w języku polskim i angielskim powstał dużo wcześniej, ale do aktywnego działania przystąpiono dopiero w roku 1981, po przybyciu do Edmonton znacznej liczby polskich emigrantów. Pierwsze rozmowy na ten temat odbywały się podczas prywatnych spotkań.
Propozycja utworzenia szkoły angielsko-polskiej została przedstawiona w czasie uroczystości rocznicy Niepodległości Polski, w dniu 11 listopada 1981 w Domu Polskim. Prof. Karol Krótki w swym okolicznościowym przemówieniu podkreślił ważność zachowania języka polskiego w Albercie. Na tej uroczystości obecny był również Minister Szkolnictwa w Prowincji Alberta – pan David King, który powiedział, że jeśli społeczność polonijna przedstawi odpowiednie propozycje odnośnie szkoły dwujęzycznej to ministerstwo ustosunkuje się do nich pozytywnie.
Wiosną 1982 roku odbyło się pierwsze spotkanie nauczycieli zainteresowanych w tworzeniu polskiej szkoły pod przewodnictwem pełnej energii i entuzjazmu pani Marii Ziemkiewicz-Sava. Głównym celem tej grupy było pozyskanie rodziców i środowiska dla koncepcji nowej szkoły. W lipcu 1983 roku na zebraniu Towarzystwa Kultury Polskiej został utworzony Komitet Młodzieży i Języka Polskiego, którego głównym zadaniem było zorganizowanie szkoły z programem kanadyjsko–polskim. Przewodniczącą Komitetu została Maria Ziemkiewicz-Sava. Najważniejszym zadaniem Komitetu było uzyskanie odpowiedniej liczby uczniów i przekonanie środowiska polonijnego o potrzebie utworzenia szkoły całotygodniowej w pełnym wymiarze godzin. Trudnym zadaniem było przełamywanie wszelkich niechęci i niewiary w możliwość osiągnięcia tego celu, oraz pozyskiwanie przyjaciół na zebraniach organizacji polonijnych, w Polskim Radiu i w kościele. Od samego początku duże zrozumienie i poparcie wyrażał ówczesny prezes KPK, Okręg Alberta, pan dr Leszek Ignasiak. Duże poparcie i pomoc udzieliła Federacja Polek z prezesem panią Zofią Wójcicką oraz jej mąż pan dr Henryk Wójcicki. Wiele serca i zaangażowania włożyły osoby prywatne: państwo Maria i Aleksander Romanko i ś. p. pani Jadwiga Pierzchajło, oraz wielu, wielu innych. Dzięki pomocy i życzliwości nie żyjącego już s. p. ks. Szyndzielorza wiele zebrań informacyjno – wyjaśniających odbyło się w sali pod kościołem. Po niezwykle żmudnej pracy Komitetu na liście kandydatów do klas od 0 do 5, znalazło się 90 dzieci. Był to pierwszy, ważny krok do przodu, ponieważ posługując się listą uczniów można było podjąć rozmowy z władzami szkolnymi w Edmonton.
Komitet Młodzieży i Języka Polskiego w dalszym ciągu aktywnie działał i w listopadzie 1983 roku opracował obszerny Biuletyn Informacyjny o proponowanej szkole angielsko–polskiej a następnie powołał Komitet Organizacyjny. W składzie tego komitetu znalazło się wiele osób, które poświęciły niezliczoną ilość godzin na realizowanie pomysłu utworzenia dwujęzycznego programu nauczania.
Osoby te zasługują na najwyższe słowa uznania i wdzięczność. Wypada wymienić chociaż kilka osób, które wykazały niezwykłą inicjatywę. Wśród nich był pan Prof. Lech Włodarski, inicjator pomysłu, panowie: Prof. Karol Krótki i Prof. Peter Rolland (nie Polak) oraz pani Teresa Szlamp-Fryga, jako negocjatorzy z rządem Alberty.
Jednym z najtrudniejszych problemów do rozwiązania przez Komitet Organizacyjny był dowóz dzieci do szkoły. Najpierw trzeba było na podstawie planu miasta i adresów zamieszkania przyszłych uczniów ustalić trasy autobusów szkolnych, jak również obliczyć związane z transportem koszty.
Gdy wszystko było już zapięte na przysłowiowy ostatni guzik, w dalszym ciągu nie było zgody Ministerstwa Szkolnictwa na otwarcie szkoły. Organizatorzy uważali, że możliwe będzie otwarcie szkoły w dniu 1-go września 1984 roku. Gdy starania jeszcze ciągle trwały, kanadyjskie media zaczęły entuzjastycznie donosić o planowanej wizycie Ojca Świętego w Kanadzie. Zapowiedź przyjazdu Jana Pawła II do Edmonton, we wrześniu 1984 roku poruszyła całe katolickie społeczeństwo, a szczególnie Polaków.
Zadawano sobie pytania; jak uczcić przybycie Papieża Polaka do Edmonton. Wtedy zrodziła się myśl nadania tworzącemu się angielsko–polskiemu programowi nauczania imienia naszego Wielkiego Rodaka. Zainspirowany tym pomysłem Komitet Organizacyjny szkoły zaproponował władzom szkolnym, żeby nadać nowej szkole angielsko–polskiej imię Jana Pawła II. W tych szczególnych okolicznościach Minister Szkolnictwa Prowincji Alberta pan David King w swoim liście z dnia 18 lipca 1984 roku do Komitetu Organizacyjnego wyraził zgodę „to establish a Polish – Bilingual Program for September 1984.”
Po ogłoszeniu tej wiadomości, wśród rodziców, uczniów i nauczycieli zapanowała olbrzymia radość. Po dwuletnich niezwykle trudnych staraniach będzie można oznajmić Ojcu Świętemu, że właśnie tutaj, tak daleko od ojczyzny, powstała całotygodniowa szkoła angielsko–polska Jego imienia. Szkoła, która na pewno urzeczywistni Jego troskę i wezwanie, aby nie odrywać się od swoich korzeni, z których wyrośliśmy oraz wezwanie do przekazywania dziedzictwa naszej 1000-letniej kultury i chrześcijaństwa.
Wiadomość o utworzeniu szkoły angielsko-polskiej w Edmonton Jego imienia była dla naszego Dostojnego Gościa najlepszym prezentem jaki mogła zgotować edmontońska Polonia. Uszczęśliwiony tym faktem, Ojciec Święty udzielił swego specjalnego Apostolskiego Błogosławieństwa gronu nauczycielskiemu i uczniom jak również organizatorom i dobroczyńcom, którzy przyczynili się do utworzenia tego pierwszego kanadyjsko-polskiego programu nauczania. Oryginalny dokument Papieskiego Błogosławieństwa, z własnoręcznym podpisem Papieża, jest wystawiony w specjalnej gablocie przy głównym wejściu do szkoły.
Oficjalna uroczystość otwarcia szkoły z udziałem władz szkolnych, przedstawicieli KPK Okręg Alberta, organizacji polonijnych, rodziców i organizatorów odbyła sie 13 października 1984 w budynku szkoły świętego Alfonsa. Było to wydarzenie o wielkim znaczeniu, które można uznać za jedno z największych osiągnięć w 100 letniej historii Polonii w Albercie.
Po wielu latach swego istnienia szkoła im. św. Jana Pawła II wyrobiła sobie doskonałą opinię w środowisku edmontońskim. Wysokie kwalifikacje nauczycieli oraz dobre wyposażenie laboratoriów szkolnych pozwalają uczniom osiągać w nauce najlepsze wyniki. Wielu absolwentów szkoły z powodzeniem kontynuuje naukę na uniwersytecie.
Od rodziców i od poparcia calej Polonii zależy czy dotychczasowy wysiłek będzie można pomnażać. Autobusy szkolne są w stanie dowozić dzieci z każdego miejsca w Edmonton. Tutaj w stolicy Alberty wszyscy polscy rodzice mają możliwość posyłania swych dzieci do szkoły, która jest jedyną w swoim rodzaju na kontynencie amerykańskim, która może kształtować solidne fundamenty wiary i polskości naszej młodzieży polonijnej.
Trzydzieści lat, to niedługa historia, jednak daje wiele powodów do dumy i radości, bo ta piękna idea, która zrodziła się w szlachetnych sercach wielu ludzi zaowocowała w daniu naszym dzieciom największego skarbu. Ta wyjątkowa placówka oświatowa na kontynencie amerykańskim jest miejscem edukacji, wiary i polskości.
Uroczysty Bankiet z okazji Jubileuszu 30-lecia będzie okazją do podziękowania wszystkim za pracę i poświecenie na rzecz młodego pokolenia, które w swoim życiu będzie kierowało się wartościami godnymi uznania i szacunku.
Z. Cynar – Polonia Edmonton News
Ponizej: Wydarzenia szkolne przedstawione na niektorych fotografiach.
